هر ساله مراسم روز جهانی سلامت در روز 7 آوریل میلادی برگزار می شود. 7 آوریل روزی است که سازمان جهانی بهداشت در سال 1948 میلادی یا 1327 شمسی تاسیس شده است. در هرسال موضوعی خاص که اولویت بهداشت عمومی را نشان می دهد، انتخاب می شود و موضوع امسال، "پوشش همگانی سلامت"، با شعار "سلامت برای همه" انتخاب شده است. این روز فرصتی برای همه افراد در تمام جامعه فراهم می کند تا در فعالیتهایی که باعث ارتقا سلامت می شود مشارکت کنند.
پوشش همگانی سلامت چیست؟

پوشش همگانی سلامت به این معنی است که؛ همه افراد جامعه، خدمات مورد نیاز سلامت را بی هیچ فشار مالی دریافت کنند. پوشش همگانی سلامت، همه را به دسترسی خدماتی که مهمترین دلیل مرگ و بیماری است قادر می سازد. خدماتی که به اندازه کافی با کیفیت است و باعث بهتر شدن وضعیت سلامت افراد دریافت کننده خدمت می شود. زمانی که مردم بیشترهز ینه های خدمات سلامت را باید از جیبشان بپردازند، این امرباعث می شود افراد کم درآمد بیشتر وقت ها خدمات مورد نیازشان را دریافت نکنند، حتی افراد با درآمد متوسط و بالا نیز دچار مشکلات مالی شوند در زمانی که بیماری شدید و طولانی مدت دارند.

حفاظت مردم در مقابل پرداخت هزینه های سلامت از جیبشان، خطر فقرو نداری را کاهش می دهد. چرا که بیماری ناخواسته باعث استفاده از پس انداز، فروش سرمایه و یا گرفتن وام برای تامین هزینه می شود که این امراثر منفی در آینده فرد و فرزندانشان دارد.

چرا روی پوشش همگانی سلامت تمرکز شده؟

1. پوشش همگانی سلامت بر اساس اساسنامه سازمان جهانی بهداشت در سال 1948 تعریف شده است، که سلامتی را حق اصلی بشر می داند و تعهدیست که مطمئن شویم همه به بالاترین سطح قابل دستیابی سلامت می رسند.
2. با این وجود، هنوز حدود 100 میلیون نفر به دلیل پرداخت هزینه های سلامتشان به فقر مطلق دچار می شوند.
3. دست کم نیمی از جمعیت جهان از دسترسی کامل به خدمات اولیه سلامت محروم هستند.
4. سلامتی کامل به کودکان امکان یادگیری داده، به بزرگسالان امکان کسب درآمد و کمک به فرار از فقر و نداری می کند. سلامت پایه اساس توسعه اقتصادی درازمدت است.

حصول اطمینان از پوشش سلامت برای همه مردم

کشورها می توانند کارهایی انجام دهند تا با سرعت بیشتری به سمت پوشش همگانی سلامت پیش رفته و سلامتی همه افراد را بهبود وموفقیت های بدست آمده را حفظ کنند.

نظام بهداشتی در تمامی کشورها در جهت رسیدن به پوشش همگانی سلامت نیاز به تقویت دارد.

اگر منابع مالی مختلف مانند مالیات، سهم بیمه در یک صندوق مشخص جمع آوری شود، پرداخت هزینه های مراقبت سلامت برای افرادی که نیاز دارند از این محل امکان پذیر می شود. این امر کمک به تقسیم بار مالی بین جمعیت و نیز حفاظت مالی بیشتر می شود.